Jan Lityński odszedł 21 lutego 2021 roku. Był jedną z najbardziej znanych postaci z kręgu opozycji okresu PRL. Uczestnik wydarzeń marcowych w 1968 roku, członek Komitetu Samoobrony Społecznej „KOR”, działacz i doradca władz NSZZ „Solidarność”, poseł na Sejm i doradca prezydenta RP zmarł tragicznie w wieku 75 lat. Postać Jana Lityńskiego przypominamy w ramach cyklu wspomnień „Oni odeszli w 2021”.
Słynny opozycjonista utonął 21 lutego 2021 roku w Narwi w okolicach Pułtuska, próbując ratować psa, pod którym załamał się lód. Wkrótce sam zaczął tonąć w lodowatym nurcie rzeki. Wszystko działo się na oczach jego żony. Elżbieta Bogucka próbowała ratować męża, ale z każdą chwilą oddalała się od bezpiecznego miejsca. Gdy w ostatniej chwili chwyciła konar, po którym wciągnęła się na brzeg, jej mąż zniknął w wodzie.
Jan Lityński – droga oporu
Jan Lityński był posłem i doradcą prezydenta Bronisława Komorowskiego. Urodził się w 1946 roku, w rodzinie polsko-żydowskiej. W latach 1964–1968 studiował matematykę na Uniwersytecie Warszawskim. Był w gronie organizatorów i uczestników wystąpień studenckich w czasie wydarzeń marcowych z 1968 roku. Zbierał podpisy pod listem w obronie Adama Michnika, brał udział w demonstracji przeciwko zdjęciu „Dziadów” z repertuaru Teatru Narodowego. Skazano go wówczas na 2,5 roku więzienia. Następnie wydalono z uczelni.
W 1976 r. był współzałożycielem „Biuletynu Informacyjnego”, pierwszego pisma ukazującego się poza cenzurą. W 1977 r. działał jako współredaktor „Robotnika”, niezależnego pisma na rzecz zakładania wolnych związków zawodowych. Należał do Komitetu Samoobrony Społecznej „KOR”.
Kolejne lata. ,,Solidarność”
W 1980 roku został doradcą władz NSZZ „Solidarność”. Był autorem uchwalonego przez I Zjazd „Solidarności” Posłania do Ludzi Pracy Europy Wschodniej. Internowany w stanie wojennym, a następnie aresztowany. W 1989 roku brał udział w obradach Okrągłego Stołu. Wybrano go do Sejmu kontraktowego z woj. wałbrzyskiego. Posłem pozostawał do 2001 r. W tym czasie był m.in. przewodniczącym Komisji Polityki Społecznej i Komisji Służb Specjalnych.
Od 1990 r. był w ROAD Tadeusza Mazowieckiego, następnie w Unii Demokratycznej i Unii Wolności (wiceprzewodniczący). W latach 2008-2010 był doradcą PLL LOT do spraw społecznych, mediator sporów. Od 2010 do 2015 r. doradca prezydenta Bronisława Komorowskiego ds. kontaktów z partiami i środowiskami politycznymi. Był autorem wielu publikacji w prasie polskiej i zagranicznej m.in. „Gazecie Wyborczej”, „Rzeczpospolitej”, „Newsweeku” oraz kilku pozycji książkowych.
Jan Lityński został odznaczony przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Komandorskim (2006 r.) oraz Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą (2008 r.) Orderu Odrodzenia Polski. W 2015 r. prezydent Bronisław Komorowski nadał mu Krzyż Wolności i Solidarności.
Przyjaciele o Janie Lityńskim
Janek Lityński utonął ratując psa. Janek, kochany, mądry, bojowy przyjaciel. Walczył o demokrację, prawdę, godność robotników. Straszny smutek
– napisała po śmierci opozycjonisty Lena Kolarska-Bobińska.
– Był pełny miłości, inteligentny, bez niepotrzebnej agresji, każdego przygarnął. Janek wychodził na miasto i wracał z przyjaciółmi. Był fantastycznym człowiekiem, który zapraszał gości, nalewał wino, przygotowywał potrawę i cały czas toczyła się zacięta rozmowa. Niebywały człowiek. Chyba nie znajdzie się nikt, kto by powiedział o nim jakiekolwiek złe zdanie
– powiedział Władysław Frasyniuk.
Źródło: fakt.pl
