Ustawa o Sądzie Najwyższym, którą forsuje Zbigniew Ziobro, rozbija się o Pałac Prezydencki. Minister sprawiedliwości i otoczenie prezydenta Andrzeja Dudy oskarżają się o wysadzanie Zjednoczonej Prawicy w powietrze.
„Ziobrysta”: – Andrzej Duda przeszedł już na drugą stronę. Chce iść na układ ze starymi sędziami w Sądzie Najwyższym.
Człowiek z otoczenia prezydenta: – Ziobro i jego ludzie rządzą w Ministerstwie Sprawiedliwości od siedmiu lat. Zrobili burdel, jakiego nigdy wcześniej nie było.
Polityk z otoczenia Ziobry: – Nasze ustawy z 2017 r., które pozwoliłyby uniknąć tego burdelu, prezydent zawetował. Cały ten dzisiejszy burdel to ustawy prezydenckie [z 2017 r. – red.].
Dziś to Duda i Ziobro są po przeciwnych stronach barykady. Spór toczy się o ustawę o Sądzie Najwyższym. A zmiany w SN są dla całego obozu Zjednoczonej Prawicy krytyczne – to wręcz od nich zależy, czy PiS będzie mieć szansę na realną walkę o trzecią kadencję. Dlaczego? Bo od zmian w SN – likwidacji Izby Dyscyplinarnej SN i kasacji jej orzeczeń – Komisja Europejska uzależnia wypłatę pieniędzy z Funduszu Odbudowy (to 23,9 mld euro w grantach i do 34,2 mld euro pożyczek). Brak tych pieniędzy jest realną stratą i uwiarygadnia narrację opozycji o Polexicie. PiS obiecywało, że pieniądze wyszarpie. PiS obiecywało też, że dokończy swoje reformy sądownictwa. Tymczasem i jedno, i drugie leży.
W ocenie „ziobrystów” ustawa o SN też jest kluczowa, ale do zastopowania – jak sami mówią – „rebelii” sędziów, czyli podważania statusu sędziów przez innych sędziów. Minister chce okroić SN ze starych sędziów i zlikwidować część jego izb. Jednak trzyma projekt ustawy o SN w tajemnicy, starając się negocjować jego zapisy z prezydentem. Jak zdradził sam minister, przekazał swoje propozycje do Pałacu i czeka, ale nie ma odpowiedzi z Pałacu.
Andrzej Duda nie chce bowiem żyrować swoim podpisem ustaw ministra sprawiedliwości, ale też mu się nie spieszy. Duda jest w trakcie II kadencji, więc o reelekcję nie będzie się już ubiegał. A reformy sądownictwa i tak spadają – w oczach opinii publicznej – na konto ministra sprawiedliwości. Największą sojuszniczką prezydenta jest była współpracowniczka Ziobry – I prezes SN prof. Małgorzata Manowska, która dziś w Ministerstwie Sprawiedliwości budzi wściekłość.
Front jest jednak szerszy i wygląda tak. Po jednej stronie są „gołębie”: Andrzej Duda, Mateusz Morawiecki i prof. Małgorzata Manowska (ona nie chce, by ktokolwiek podważał jej pozycję jako I Prezes SN i nie chce też szefować ociosanemu ze znaczenia SN). Po drugiej „jastrzębie”: Zbigniew Ziobro z Solidarną Polską, a – jak słyszymy w obozie Zjednoczonej Prawicy – „sercem po stronie Ziobry” jest także Jarosław Kaczyński. W efekcie nie ma większości ani dla ustaw Ziobry, ani dla łagodniejszych pomysłów „gołębi”. Klincz. – Sprawa jest w zawieszeniu – mówi polityk znający sprawę.
Złość zwłaszcza po stronie Ziobry rośnie – czego dowodem jest okazały wywiad z ministrem w „Gazecie Polskiej”. W nim to oskarża prezydenta o torpedowanie zmian. O zmianach cząstkowych nawet nie chce słyszeć. Punktowej likwidacji Izby Dyscyplinarnej chciałby z kolei Mateusz Morawiecki, bo to – jak sądzi się w kancelarii premiera – dałoby szanse na odblokowanie miliardów z UE i wypłatę Polsce zaliczki.
„Ziobrysta”: – Likwidacja ID to byłoby kolejne ustępstwo wobec UE. Bruksela dałaby wtedy zaliczkę, a potem znów zacznie mrozić pieniądze.
By nie pokazywać, że kapituluje się przed Brukselą całościowej ustawy o SN – której elementem będzie kasacja ID – chce także Kaczyński. Prezes PiS chce jednak i – tak jak Ziobro – przeorać Sąd Najwyższy, i jednocześnie wyszarpać pieniądze z UE.
W otoczeniu Ziobry można usłyszeć ocenę, że połączenie tych celów jest w zasadnie niemożliwe: – Nasza ustawa o SN idzie w poprzek oczekiwaniom UE. My chcemy iść na zwarcie z UE i uporządkować w końcu krajowe pole. Ustawa jest odwrotnością tego, czego chce od nas Komisja Europejska.
Osoba z otoczenia Dudy: – Najwięcej problemów wynika z tego, co robi Ziobro. Miliony problemów przez niego mamy i to jako cały obóz. Ziobro próbuje wepchnąć nas w taki konflikt z UE, który się nie skończy.
„Ziobrysta”: – Mówienie o burdelu i obarczanie winą tych, którzy robią cokolwiek, by ratować twarz naszemu państwu, jest pyszałkowate.
Źródło: gazeta.pl
