Nie żyje Jan Lityński. Wznowione poszukiwania

Po tym, jak przerwano akcję w poniedziałek o zmroku, we wtorek rano służby wznowiły poszukiwania ciała Jana Lityńskiego. – Działania będą koncentrowały się w pobliżu miejsca zaginięcia – mówi rzecznik prasowy komendanta mazowieckiego PSP, mł. bryg. Karol Kierzkowski.

Akcja poszukiwawcza Jana Lityńskiego została wznowiona /Marcin Obara /PAP

– Na miejsce wyjechały trzy samochody straży pożarnej z dwunastoma strażakami – poinformował Kierzkowski. Dodał, że działania wspomagające policję prowadzą strażacy z dwóch jednostek OSP i jednej PSP.

Kierzkowski poinformował również, że strażacy wspólnie z ratownikami WOPR będą kruszyć lód. Niewykluczone, że w akcji weźmie udział nurek. Tak jak poprzedniego dnia służby będą również patrolowały brzegi Narwi.

W poniedziałek Kierzkowski mówił, że akcję poszukiwawczą utrudnia duża pokrywa lodowa. Dodał, że poszukiwania z tego powodu koncentrują się głownie w pobliżu brzegów rzeki. – Nurt mógł zepchnąć ciało nawet kilka kilometrów w stronę Warszawy. Mogło się ono schować pod lodem w meandrach rzeki, pod korzeniami – podkreślił.

Lód jeszcze co najmniej kilka dni

Kierzkowski wyraził przekonanie, że strażakom pomogą wiosenne temperatury, które spowodują topnienie lodu na Narwi, ale – jak zwrócił uwagę – nawet przy znacznym ociepleniu lód będzie zalegał na Narwi co najmniej kilka dni.

Głos zabrała też w mediach społecznościowych żona polityka. „Janka szuka straż, helikoptery. Straciłam wczoraj swoje życie, Serce. Wszystko. Był w znakomitej formie, acz nie na tyle by się stamtąd wydostać” – napisała Elżbieta Bogucka.

Wskoczył do rzeki, bo chciał uratować psa

Były działacz opozycji w PRL Jan Lityński, spacerując wałem przeciwpowodziowym wszedł do rzeki, chcąc uratować psa, pod którym załamał się lód.

O śmierci Lityńskiego poinformował w niedzielę wieczorem dziennikarz, działacz opozycyjny w okresie PRL Eugeniusz Smolar.

Legendarny działacz opozycji

Jan Lityński urodził się w 1946 r. Był organizatorem i uczestnikiem studenckich wystąpień w marcu 1968 r., za co został skazany na dwa i pół roku więzienia. Pracował jako robotnik, następnie programista komputerowy.

W 1976 r. współzałożyciel „Biuletynu Informacyjnego”, pierwszego pisma ukazującego się poza cenzurą. Wielokrotnie aresztowany. W 1977 r. współredaktor „Robotnika”, niezależnego pisma na rzecz zakładania wolnych związków zawodowych. Członek KSS „KOR”, współpracownik Biura Interwencyjnego KSS „KOR” i „Krytyki” (członek redakcji).

W 1980 r. doradca władz NSZZ „Solidarność”. Autor uchwalonego przez I Zjazd „Solidarności” Posłania do Ludzi Pracy Europy Wschodniej. W 1981 r. w stanie wojennym internowany, a następnie aresztowany. Po ucieczce z przepustki z więzienia od 1984 r. w solidarnościowym podziemiu, członek Regionalnego Komitetu Wykonawczego NSZZ „S”, Region Mazowsze. W 1989 r. uczestnik obrad Okrągłego Stołu. Wybrany do Sejmu RP w 1989 z woj. wałbrzyskiego.

W latach 1989-2001 poseł na Sejm, m.in. przewodniczący Komisji Polityki Społecznej i Komisji Służb Specjalnych. Od 1990 r. w ROAD, następnie w UD i UW (wiceprzewodniczący). W latach 2008-2010 doradca PLL LOT do spraw społecznych, mediator sporów.

Odznaczony został Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski i Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą.

Źródło: interia.pl