Stanley Coren, profesor psychologii, miłośnik i hodowca psów z wieloletnim doświadczeniem, przeprowadził badania, których celem było uszeregowanie 110 ras psów od najłatwiej uczących się po sprawiające największe problemy w szkoleniu z zakresu posłuszeństwa. Prezentujemy 10 ras, które zajęły ostatnie miejsca w stworzonym przez niego rankingu, a tym samym są najbardziej oporne na szkolenie.
Miejsce 10: Basset
Jednym z najbardziej popularnych bassetów jest basset hound – pies o oryginalnym wyglądzie i charakterystycznym smutnym spojrzeniu. Ma łagodną i dobroduszną naturę. Ponadto jest bardzo towarzyski i wylewny w okazywaniu uczuć. Nie znosi samotności. Na spacerach zdarza mu się „głuchnąć”.
Basset hound to krótkonożny, ale duży pies tropiący, dziś kupowany prawie wyłącznie do towarzystwa. Jednak dziedzictwo psa myśliwskiego nadal w nim drzemie. Ma wyjątkowo czuły węch. Jest powolny i nie widzi powodu, żeby się spieszyć. Basset nie nadaje się dla ludzi, którzy chcą mieć psa na każde zawołanie.
Miejsce dziewiąte: mastif
Na zdjęciu prezentujemy jedną z najstarszych ras psów, której rodowód sięga czasów starożytnych – mastifa angielskiego. Przy odpowiednim wychowaniu pies ten staje się spokojnym, łagodnym i wiernym towarzyszem. Jednocześnie jest bardzo odważny i nieprzekupny, dzięki czemu doskonale sprawdza się w roli stróża.
Mastif angielski to pies uczuciowy względem swoich właścicieli, jest spokojny, zrównoważony i flegmatyczny. W stosunku do obcych potrafi być agresywny i niebezpieczny. Już sam jego wygląd wzbudza respekt.
Miejsce ósme: beagle
Osoby wybierające tą rasę często ulegają jego urodzie, nie przyjmując do wiadomości, że bywa uparty i stosunkowo trudno nauczyć go komendy „do mnie” – co jest dziedzictwem przeszłości i zachowanego instynktu łowieckiego.
Beagle kocha biegać i tropić – dlatego zapracowanym biznesmenom, wracającym do domu późnym wieczorem, trzeba w tym przypadku powiedzieć stanowcze nie, podobnie jak osobom starszym czy domatorom, których trudno wyciągnąć na spacer w brzydką pogodę.
Miejsce siódme: pekińczyk – pies pełen godności, na którego miłość i zaufanie trzeba sobie zasłużyć
Jest samodzielny, niepokorny i niezależny, w czym przypomina nieco kota. Nie przepada też za towarzystwem dzieci. Ceni sobie wygody i bycie w centrum uwagi. Pekińczyk jest pieskiem o bardzo bogatym futrze. Nie jest bardzo energiczny, co czyni z niego dobrego towarzysza osób starszych, o ile polubią one pracochłonną pielęgnację, która w przypadku tej rasy jest obowiązkowa.
Szczyt popularności rasa ma już za sobą, niemniej nadal ma liczne grono zwolenników. W Chinach pekińczyki były towarzyszami cesarzy i wielmożów, a ich kradzież karana była śmiercią. Pekińczyk uważany jest za psa odważnego i walecznego – potrafi się bronić, nawet gdy zaatakuje go większy pies.
Szóste miejsce:bloodhound – zwany także psem św. Huberta
To duży i majestatyczny pies z luźną, jakby o wiele za dużą skórą. Jest zrównoważony, spokojny i przyjaźnie nastawiony do ludzi. Jego samodzielność i upór powodują, że nie jest zbyt podatny na szkolenie. Bloodhound został stworzony do tropienia i w tym zajęciu w pełni się realizuje. Przez swój pęd do wąchania i chodzenia po śladzie może przysporzyć sporo kłopotów początkującemu właścicielowi.
Bloodhound nie należy do psów czujnych i stróżujących, choć jego wielkość, masa oraz charakterystyczna głowa z pomarszczoną skórą i widoczną czerwoną śluzówką oka mogą wzbudzać respekt. Pzeciwnie – każda nowa osoba witana jest wielką i ostentacyjną radością, niczym stary dobry znajomy. Bloodhound wymaga konsekwentnego traktowania, błędem jest uleganie jego smutnemu spojrzeniu, gdyż potrafi to doskonale wykorzystać.
Miejsce piąte: chart rosyjski borzoj – pies o arystokratycznym wyglądzie
Na pozór wyniosły i obojętny, w rzeczywistości bardzo przywiązany do swojego właściciela. Podejrzliwy i nieufny w stosunku do obcych. Prowadzony spokojną ręką, staje się miłym towarzyszem. W życiu codziennym borzoj jest psem spokojnym i powściągliwym, zdarzają mu się jednak gonitwy za zwierzyną, którym nie potrafi się oprzeć. Rasa pochodzi z Rosji, gdzie początkowo była używana do polowań, szybko też wkroczyła na salony, pełniąc tam funkcję psa reprezentacyjnego.
Czwarte miejsce: chow chow – chiński pies o bardzo charakterystycznym wyglądzie
Ma powściągliwy, spokojny, choć często dominujący charakter. Jest typowym introwertykiem. Nie lubi się ruszać, dlatego nie dla niego wielogodzinne włóczęgi po podmiejskich lasach, a już z wyjątkowo dużym niesmakiem przyjmie propozycję biegania przy rowerze. Chow chow wyglądem przypomina lwa, a jego język ma charakterystyczną fioletową barwę. Nie jest to pies, który chętnie będzie wykonywał każde polecenie. Na jego zaufanie opiekun musi sobie zasłużyć.
Chow chow pochodzi z Chin, gdzie był wykorzystywany jako stróż, pies pociągowy, a niekiedy… zjadano również jego mięso. Hodowcy rasy podkreślają, że jest to pies bardzo czysty – niemal bez charakterystycznego psiego zapachu, a szczeniaki szybko uczą się zachowywać czystość.
Miejsce trzecie: buldog
Na zdjęciu prezentujemy buldoga angielskiego – psa o bardzo charakterystycznym wyglądzie: krępego, przysadzistego, o mocno skróconej kufie i z przodozgryzem. To potomek psów bojowych i walczących z bykami, obecnie pełni funkcję towarzysza rodziny i psa ozdobnego. Uroczy, mało agresywny, przyjaciel dzieci i osób starszych. Nie należy do ras długowiecznych.
Olbrzymi ładunek dobroci i łagodności zamknięty w groźnie wyglądającym ciele – taki jest buldog angielski. Rodziny z dziećmi i ludzie starsi mogą spokojnie zastanawiać się nad kupnem psa tej rasy – jego wyrozumiałość i cierpliwość jest przysłowiowa. Osoby nerwowe mogą źle znosić jego pochrapujący oddech. Problemem w rasie bywają też wady serca.
Drugie miejsce: basenji – potomek psów starożytnego Egiptu
Niewielki zgrabny pies, o charakterystycznym zawiniętym na grzbiecie ogonie. Żywy, o silnym instynkcie łowieckim, bardzo niechętnie podporządkowuje się ludziom – ma w pełni kocią naturę. Nadaje się dla doświadczonych, wyrozumiałych psiarzy. Lubi upały, z kolei przeszkadza mu zimno i deszcz.
Basenji nie szczeka, a jedynie wydaje dźwięki przypominające jodłowanie. Jego wrodzona niezależność i bardzo silny instynkt myśliwski mogą przysparzać kłopotów. Pies ten słynie ze znakomitego węchu i zamiłowania do czystości – bardzo dokładnie wylizuje swoje krótkie futerko.
Na pierwszym miejscu: chart afgański – zgodnie z legendą jedyny pies, który znalazł się na Arce Noego
Jego niezależność powoduje, że często przypisuje mu się cechy kota. Ze względu na duży temperament nadaje się wyłącznie dla ludzi aktywnych. Chart afgański jest psem więcej niż średniego wzrostu, długowłosym, niezwykle urodziwym i szlachetnym. Jest łagodny, do ludzi odnosi się z dystansem.
Po ogromnej popularności, jaką cieszyły się charty afgańskie w latach 70-tych XX wieku, ich pogłowie znacznie spadło. Ta pochodząca z Afganistanu rasa stworzona została do wyścigów i polowań. Obecnie chart afgański pełni głównie rolę psa ozdobnego i do towarzystwa. Przygotowanie go do wystawy zajmuje sporo czasu i wysiłku.
Źródło: onet.pl
