Dramat polskiej piosenkarki. Zmarła bliska jej osoba. „Ostatnie parę dni było dla nas koszmarem”

Kasia Moś przeżywa obecnie bardzo trudne chwile. Piosenkarka, która w 2017 roku reprezentowała Polskę podczas konkursu Eurowizji, podzieliła się z internautami smutną wiadomością. Okazało się, że zmarł jej ukochany dziadek. We wzruszającym wpisie wyznała, jak wiele zawdzięcza dziadkowi. Opowiedziała też, jak wyglądały ostatnie godziny jego życia.

W 2017 roku Katarzyna Moś reprezentowała Polskę podczas 62. Konkursu Polskiej Piosenki w Kijowie. Polskie eliminacje do konkursu wygrała piosenką „Flashlight”. Brała także udział w ósmej edycji programu rozrywkowego Polsatu „Twoja twarz brzmi znajomo”. Swoich sił próbowała też w muzycznym talent show „Must Be The Music. Tylko muzyka”. Udało jej dość aż do finału.

Poza śpiewaniem Kasia zajmuje się pisaniem tekstów i komponowaniem muzyki. Angażuje się też w różne społeczne akcje. Jest weganką i aktywnie działa na rzecz ochrony praw zwierząt. Wspiera m.in. adopcję zwierząt ze schronisk, a także promuje ochronę środowiska.

Kasia Moś straciła bliską osobę

Piosenkarka podzieliła się ze swoimi fanami w mediach społecznościowych bardzo smutną wiadomością. Wyznała, że 31 marca zmarł jej ukochany dziadek. Na profilu Kasi na Instagramie pojawiły się wzruszające filmiki, w których pokazała, jak zajmowała się dziadkiem w ostatnim czasie. Opisała też, jak wiele mu zawdzięcza.

 

Посмотреть эту публикацию в Instagram

 

Mój szacunek, troska i miłość do świata zwierząt i natury zakiełkował dzięki niemu. Dziadzio Stasio zabierał nas na spacery do parku. Najpierw szliśmy na tawki (chuśtawki) , a potem pokazywał nam drzewa i uczył ich nazw. Opowiadał o mrówkach, jak niezwykłe tworzą społeczności, o wilkach, które wiążą się w pary na całe życie, o pingwinach na Madagaskarze. Dziadek odbierał nas ze szkoły, chodził na wszystkie popisy, po każdym mówił – „Zagrałaś lepiej niż Rostropowicz” , a ja przecież ledwo trzymałam smyczek… Rano przynosił nam bułki, dzwonił dzwonkiem w bardzo charakterystyczny sposób, namolne krótkie naciśnięcia… Nauczył mnie robić łódki z papieru, uczył nas matematyki, chemii i fizyki ( szkoda, że z takimi matołkami przyszło mu pracować). Pokazał jak obierać ziemniaki. Robił najlepsze domowe frytki i jabłka w cieście. Gdy przychodził do nas byliśmy zawsze przygotowani ; pełna lodówka i szafka słodyczy. Dziadek cały czas musiał coś „mielić” w buzi. Gdy zapytany czy coś chce, mówił – „Niekoniecznie” , to znaczyło , że chce. Dowiedzieliśmy się też paru ciekawostek , że Nutella zrobiona jest z czarnych ślimaków, a Coca- Cola z gwoździ . Jego ulubionymi cukierkami były Werther’s Oryginal, ewentualnie „mordoklejki” . Kochał muzykę klasyczną, szczególnie dźwięk skrzypiec- „Albert Einstein po jednym z koncertów Yehudi Menuhina podszedł do niego i powiedział „ Teraz wiem, że Bóg istnieje”- takie historie nam opowiadał. Nazywaliśmy go „Stanley serwis”, bo większość rzeczy naprawiał sam, jego 40 letnia , biała Dacia, wszystko miała na sznurku. Gdy na tylnim siedzeniu pociągnąłeś za rączkę skakanki, to otwierał się bagażnik. Był miłośnikiem pisania urzędowych pism. Pilnowania czy zapłaciliśmy czynsz i straszenia , że dostaniemy nakaz eksmisji, i wylądujemy na hasioku (śmietniku) . Był bardzo ciepłym człowiekiem ale potrafił też pięknie przeklinać wtedy słowa na k… i s…. nie schodziły mu z ust. Opowiadał kawały o górnikach. Interesował się polityką i sportem. Zawsze na przywitanie i pożegnanie całował nas w czółko , więc i ja w poniedziałek po raz ostatni pożegnałam się z nim w ten właśnie sposób. Dziadzio Stasio odszedł 31 Marca w @hospocjumcordis

Публикация от Kasia Moś (@kasiamos_official) 2 Апр 2020 в 7:54 PDT

„Mój szacunek, troska i miłość do świata zwierząt i natury zakiełkował dzięki niemu.

Dziadzio Stasio zabierał nas na spacery do parku. Najpierw szliśmy na tawki (chuśtawki) , a potem pokazywał nam drzewa i uczył ich nazw. Opowiadał o mrówkach, jak niezwykłe tworzą społeczności, o wilkach, które wiążą się w pary na całe życie, o pingwinach na Madagaskarze… Nauczył mnie robić łódki z papieru, uczył nas matematyki, chemii i fizyki (szkoda, że z takimi matołkami przyszło mu pracować). Pokazał jak obierać ziemniaki.

Robił najlepsze domowe frytki i jabłka w cieście. Gdy przychodził do nas byliśmy zawsze przygotowani; pełna lodówka i szafka słodyczy. Dziadek cały czas musiał coś „mielić” w buzi. Gdy zapytany czy coś chce, mówił – „Niekoniecznie”, to znaczyło, że chce…

Zawsze na przywitanie i pożegnanie całował nas w czółko , więc i ja w poniedziałek po raz ostatni pożegnałam się z nim w ten właśnie sposób. Dziadzio Stasio odszedł 31 marca” – wspomina dziadka piosenkarka (pisownia oryginalna).

Dziadek Kasi Moś 3 godziny czekał na przyjęcie do szpitala

Ostatnie dni były dla Kasi bardzo trudne. Nie zapomniała jednak w swoich postach zwrócić się ze słowami wdzięczności dla osób, które pomogły jej dziadkowi.

 

Посмотреть эту публикацию в Instagram

 

Gdy umiera dobry człowiek, to los zsyła mu anioły… pragnę z całego serca podziękować pani ratownik medycznej – Barbarze Bujarze- Kania . Dziękuję za walkę o zdrowie mojego dziadka, jakby to był członek pani rodziny, jakby to był pani dziadek. Pani Barbara trzy godziny czekała z nim w karetce pod szpitalem, bo ten , w związku z panującą sytuacją nie chciał go przyjąć . Dzwoniła do nas abyśmy się nie martwili, mówiąc dziadkowi, że go kochamy i że jesteśmy zdrowi. Serce pani Barbary , jej przemiły głos pozostanie z nami już na zawsze. Dla dziadka musiał to być głos ukojenia, głos, który podtrzymywał go na duchu. Podziękowania również dla pana Adama Tyrały. Kolejne dobre dusze to panie z @hospicjumcordis Jolanta Grabowska- Markowska i Pani Urszula Miąsko. Pani Ula ma w sobie tyle spokoju, ciepła , a przede wszystkim wielkie pokłady prawdziwego człowieczeństwa. Po każdym telefonie do pani Uli zastanawiałam się jak to jest możliwe… W dobie gdy ludzie są dla siebie raczej delikatnie rzecz ujmując nieprzychylni, my zetknęliśmy się z takim dobrem i to nie jeden raz. Ostatnie parę dni było dla nas koszmarem ale dzięki Wam przeżyliśmy to jakoś. Dziękujemy wszystkim lekarzom i pielęgniarkom w Hospicjum Cordis, dziękuję , że dzięki Wam dziadek odszedł w spokoju i bez bólu. Szczególne podziękowania kierujemy na ręce przyjaciela domu – Doktora Andrzeja Goldsztajna !!!!!! 🙏🙏🙏🙏 Cała nasza rodzina pragnie jeszcze gorąco podziękować za opiekę nad dziadkiem przemiłym paniom z domu seniora. #stanisławpanaś

Публикация от Kasia Moś (@kasiamos_official) 2 Апр 2020 в 8:07 PDT

Podziękowała m.in. pani Barbarze – ratownik medycznej, która opiekowała się jej dziadkiem w taki sposób, jakby był członkiem jej rodziny. Okazało się, że mężczyzna spędził 3 godziny czekając w karetce na przyjęcie do szpitala. Nie doczekał się.

„Gdy umiera dobry człowiek, to los zsyła mu anioły… pragnę z całego serca podziękować pani ratownik medycznej – Barbarze Bujarze- Kania. Dziękuję za walkę o zdrowie mojego dziadka, jakby to był członek pani rodziny, jakby to był pani dziadek. Pani Barbara trzy godziny czekała z nim w karetce pod szpitalem, bo ten, w związku z panującą sytuacją nie chciał go przyjąć. Dzwoniła do nas abyśmy się nie martwili, mówiąc dziadkowi, że go kochamy i że jesteśmy zdrowi. Serce pani Barbary, jej przemiły głos pozostanie z nami już na zawsze. Dla dziadka musiał to być głos ukojenia, głos, który podtrzymywał go na duchu” – napisała Kasia.

W dalszej części wpisu podziękowała też wszystkim pracownikom hospicjum, w którym jej dziadek spędził ostatnie lata.

„Ostatnie parę dni było dla nas koszmarem ale dzięki Wam przeżyliśmy to jakoś. Dziękujemy wszystkim lekarzom i pielęgniarkom w Hospicjum Cordis, dziękuję, że dzięki Wam dziadek odszedł w spokoju i bez bólu” – wyznała z wdzięcznością Kasia Moś.

Źródło: fakt.pl