Andrzej Rozpłochowski nie żyje. Legenda „Solidarności” i opozycjonista miał 71 lat

Andrzej Rozpłochowski nie żyje. Legenda „Solidarności” i opozycjonista miał 71 lat. Mężczyzna zmagał się z zakażeniem COVID-19. Od piątku, 17 grudnia, znajdował się w stanie śpiączki farmakologicznej, co w rozmowie z Faktem potwierdziła jego najbliższa rodzina.

Andrzej Rozpłochowski nie żyje. Legenda „Solidarności” i opozycjonista miał 71 lat. Mężczyzna zmagał się od kilku tygodni z zakażeniem COVID-19, prywatnie był przeciwnikiem szczepień. Od piątku, 17 grudnia, znajdował się w stanie śpiączki farmakologicznej, co w rozmowie z Faktem potwierdziła jego najbliższa rodzina. Rozpłochowski zmarł w poniedziałek, 20 grudnia, wieczorem.

Andrzej Rozpłochowski nie żyje. Legendarny działacz Solidarności sprzeciwiał się szczepieniom

„Dziennik Zachodni” poinformował na początku grudnia, że Andrzej Rozpłochowski leży w „bardzo poważnym” stanie w katowickim szpitalu MSWiA. Przyjaciel działacza „Solidarności”, Przemysław Miśkiewicz, powiedział wówczas dziennikowi:

Źle się czuł, miał problemy z oddychaniem

Inny bliski znajomy, Eugeniusz Karasiński, przewodniczący Stowarzyszenia Represjonowanych w Stanie Wojennym zdradził „Super Expressowi”, że Rozpłochowski nie zaszczepił się przeciwko COVID-19:

Jest, delikatnie to określając, sceptycznie nastawiony do szczepień przeciw COVID-19. Mówiliśmy mu już wcześniej: Andrzej, zaszczep się. On trwał przy swoich poglądach. Stało się, co się stało

Andrzej Rozpłochowski nie żyje. Kim był?

Andrzej Rozpłochowski, wyróżniony kilka miesięcy temu tytułem Człowieka Roku 2020 „Tygodnika Solidarność”, urodził się 7 września 1950 r. w Gdańsku-Oliwie. Ukończył Zasadniczą Szkołę Samochodową w Inowrocławiu.

W latach 1970-77, po odbyciu zasadniczej służby wojskowej pracował w PKP w Inowrocławiu, a w latach 1977-1983 Huty Katowice w Dąbrowie Górniczej. W 1980 r. uczestniczył tam w strajku, a potem został przewodniczącym komitetu strajkowego. 11 września 1980 r. podpisał w imieniu protestujących ze stroną rządową Porozumienie Katowickie. To właśnie w Dąbrowie Górniczej wynegocjowano postulat, że Porozumienia Gdańskie obowiązują na terenie całego kraju. Porozumienie Katowickie umożliwiło także tworzenie w Polsce niezależnego i scalonego ruchu związkowego.

Po wprowadzeniu stanu wojennego Rozpłochowski był internowany w Ośrodku Odosobnienia w Katowicach, następnie w Zabrzu-Zaborzu, Grodkowie i Uhercach. Został oskarżony o „próbę obalenia siłą ustroju PRL”, był przetrzymywany bez wyroku w Areszcie Śledczym Warszawa-Mokotów, zwolniony na mocy amnestii w lipcu 1984 r.

Od 1988 r. Rozpłochowski przebywał na emigracji w Stanach Zjednoczonych, angażował się w działalność organizacji polonijnych. W 2010 r. wrócił do Polski. Angażował się m.in. w upamiętnianie historii „Solidarności”, często zabierał głos w debacie publicznej. Jest autorem wspomnień pt. „Postawią Ci szubienicę…” (2011).

Jak przypomina „Encyklopedia Solidarności”, w 1990 r. Andrzej Rozpłochowski został odznaczony – przez rząd RP na Uchodźstwie – srebrnym Krzyżem Zasługi, w późniejszych latach także m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Krzyżem Wolności i Solidarności.

Źródło: fakt.pl