Zaginęli w 1999 roku w Rewalu. Po 21 latach znaleziono sweter i kości

Tajemnica zaginionych chłopców pozostaje niewyjaśniona. Andrzej i Łukasz zniknęli w 1999 roku. Legenda głosi, że uciekli pontonem do Szwecji.

Ucieczka z ośrodka

Ta historia wstrząsnęła całą Polską. W 1999 roku, tuż przed Wielkanocą, z Młodzieżowego Ośrodka Wychowawczego w Rewalu zniknęli 14-letni Andrzej Ziemniak i 15-letni Łukasz Sas. Poznali się właśnie w ośrodku. Łukasz, pochodzący z patologicznej rodziny, w której panowała przemoc, a ojciec wykorzystywał seksualnie siostrę chłopaka, już tam był, gdy przywieziono Andrzeja.

14-latek, który trafił do MOW-u z powodu drobnych kradzieży, miał matkę, która chciała go zabrać do domu na święta. Chłopca nie było już wtedy w ośrodku, jednak personel ukrył przed nią ten fakt. Jak wspomina mama Andrzeja z perspektywy czasu:

Zadzwoniłam do ośrodka i zapytałam się, czy mogę zabrać syna na święta. Jakaś pani odebrała telefon i powiedziała, że syn nie wyjdzie z ośrodka, bo ma karę. Zadzwoniłam w pierwszy dzień świąt, że przyjadę w drugi dzień, to powiedziała mi, że mój syn uciekł z ośrodka w Wielką Sobotę.

Tamtego roku, identycznie, jak w obecnym, Niedziela Wielkanocna wypadała 4 kwietnia. Zgodnie z wypowiedzią pracownicy ośrodka, Andrzej powinien był zaginąć 3 kwietnia, z dokumentacji jednak wynika, że nastąpiło to znacznie wcześniej, 31 marca.

Razem z nim przepadł Łukasz. Ponieważ rodzice nie interesowali się nim w takim stopniu, by dzwonić do ośrodka, o zniknięciu syna dowiedzieli się dopiero 8 tygodni później z oficjalnego pisma, informującego, że został skreślony z listy wychowanków MOW-u z powodu nieobecności.

Ówczesny wychowawca chłopców złożył wtedy zeznania, z których wynikało, że chłopcy uciekli wspólnie. Przynajmniej w taką wersję wydarzeń wierzył wychowawca.

Tajemnica zaginionych chłopców

Z czasem ich zniknięcie obrosło legendą. Według niej, Andrzej i Łukasz mieli przeprawić się pontonem do Szwecji i tam rozpocząć szczęśliwe życie. Ta wersja dodawała otuchy mamie Andrzeja.

Łukasz i Andrzej prze cały czas są uznani za zaginionych. Przez lata policjanci sprawdzali czy po osiągnięciu pełnoletności nie wyrobili dowodów osobistych lub nie założyli kont bankowych, nie trafili jednak na żaden trop. Matka Andrzeja od lat próbuje rozwiązać zagadkę zniknięcia syna. W 2019 roku wraz ze Stowarzyszeniem „Przystań Nadzieja” przeszukała teren ośrodka w Rewalu.

W ziemi znaleziono kości, które okazały się zwierzęce. Jednak gdy w czerwcu zeszłego roku przekopano teren ośrodka, znaleziono granatowy sweter, który matka Andrzeja rozpoznała jako należący do syna. W pobliżu swetra odkryto kolejne szczątki i fragmenty odzieży, m.in. spodnie od piżamy. W sumie znaleziono 21 kości. Jak mówił wówczas prezes Stowarzyszenia „Przystań Nadzieja”, według ich nieoficjalnych informacji były to ludzkie szczątki.

Antropolodzy nad znalezionymi kośćmi pracują już od 9 miesięcy. Sprawę prowadzi Archiwum X Prokuratury Okręgowej w Szczecinie, specjalistyczny zespół prokuratorów, który bada niewyjaśnione zbrodnie sprzed lat. Śledczy powołali biegłych. Jak ujawnia prok. Alicja Macugowska-Kyszka z Prokuratury Okręgowej w Szczecinie:

Cały czas oczekujemy na wyniki.

Obecnie istnieje kilka hipotez dotyczących zniknięcia Andrzeja i Łukasza. Jedna z nich zakłada, że utonęli w pobliskim bagnie, a ich ciał nigdy nie odnaleziono. Jest też wątek przestępczej grupy pedofilskiej porywającej dzieci. Jak wspominał ówczesny dyrektor ośrodka w Rewalu, Marek Kasprzak:

Faktycznie, przyjeżdżał jakiś samochód i wychowawcy to zauważyli. Wychowankowie nie byli wypuszczani w tym okresie i temat sam umarł śmiercią naturalną. Czy ten proceder był i na jaką skalę, nikt na te pytania nie chce odpowiadać.

Co stało się z dwoma nastolatkami, zaginionymi w 1999 roku. Czy kiedykolwiek się dowiemy?

Źródło: popularne.pl