Nie żyje senator PO. Marek Plura walczył z powikłaniami po grypie

Zmarł Marek Plura, senator Platformy Obywatelskiej, a w poprzednich latach poseł i europoseł. W lipcu skończyłby 53 lata. Był znany m.in. z działalności na rzecz środowiska osób niepełnosprawnych. Walczył o objęcie ochroną prawną śląskiej mowy i etniczności.

O sobie mówił, że jest Ślązakiem i katolikiem. Nazywał się pracownikiem socjalnym. Był posłem na Sejm VI i VII kadencji, deputowanym do Parlamentu Europejskiego VIII kadencji i senatorem X kadencji.

Marek Plura nie żyje

O śmierci Marka Plury poinformował na swojej stronie internetowej Senat RP. Tę smutną informację potwierdzili też jego koledzy z Platformy Obywatelskiej. Kilka dni wcześniej media informowały, że senator trafił w poważnym stanie do szpitala z powikłaniami pogrypowymi, leżał na oddziale intensywnej opieki medycznej.

„Odszedł Marek Plura – wybitny raciborzanin i Ślązak, człowiek wielkiego serca, psychoterapeuta i przyjaciel ludzi, zwłaszcza niepełnosprawnych. Z własnej niepełnosprawności uczynił siłę do działania i wpływu na innych, z wózka elektrycznego, do którego był przykuty, trybunę do kontaktu z ludźmi” – napisali działacze śląskiej PO w mediach społecznościowych.

„Marku, będzie nam brakowało Twoich celnych uwag i spostrzeżeń, Twojego optymizmu, którym zarażałeś wszystkich, Twojego poczucia humoru i radości życia, Twojego widzenia spraw, których inni nie dostrzegali. Odpoczywaj w pokoju, Drogi Przyjacielu” – dodali.

Kim był Marek Plura

Marek Plura urodził się 18 lipca 1970 roku w Raciborzu. Od urodzenia chorował na postępujący zanik mięśni, poruszał się wyłącznie na wózku elektrycznym.

Ukończył studia pedagogiczne w Wyższej Szkole Filozoficzno-Pedagogicznej „Ignatianum” w Krakowie, a także studia podyplomowe z zakresu psychoterapii na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach. Był grafikiem i poetą.

Działał w organizacjach regionalnych – Stowarzyszeniu Osób Narodowości Śląskiej oraz w Związku Górnośląskim. Sam siebie nazywał pracownikiem socjalnym, ponieważ z pracą w tym zawodzie łączył profesjonalne zaangażowanie do czasu wyboru na posła w roku 2007.

Był założycielem Stowarzyszenia „Dobry Dom” i prezesem Śląskiego Stowarzyszenia Edukacji i Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych „Akcent”, a także przewodniczącym Rady Programowej Działu Integracyjno-Biblioterapeutycznego Biblioteki Śląskiej. Na arenie międzynarodowej pełnił funkcję wiceskarbnika Międzynarodowego Parlamentu Osób Niepełnosprawnych i wicedyrektora Very Special Arts Poland.

Przez wiele lat w Europejskim Dniu Walki z Dyskryminacją Osób Niepełnosprawnych organizował spotkania z przedstawicielami władz państwowych i samorządowych. Zainicjował coroczny „Konkursu Lady D. im. Krystyny Bochenek” – nagrodę przyznawaną niepełnosprawnym kobietom, wnoszącym istotny wkład w życie społeczne kraju, a także ogólnopolski konkurs integracyjny dla młodzieży „Z taktem i uśmiechem”.

W 2006 r. został radnym w Katowicach, w rok później posłem na Sejm. Jesienią roku 2011 ponownie został wybrany do Sejmu. Był sprawozdawcą licznych ustaw i uchwał dotyczących m.in. języka migowego, równouprawnienia osób niepełnosprawnych oraz wsparcia ich życiowej aktywności, a także poprawy systemu edukacji i zabezpieczenia społecznego.

Walczył o objęcie ochroną prawną śląskiej mowy i etniczności. Dwukrotnie był autorem poselskich projektów zakładających wprowadzenie regionalnego języka śląskiego do ustawy o mniejszościach narodowych i etnicznych. Był też autorem projektu wprowadzenia do tej ustawy etnicznej mniejszości śląskiej; zainicjował także zbiórkę podpisów pod tym projektem.

W maju 2014 r. Marek Plura został wybrany został posłem do Parlamentu Europejskiego. Od 2019 r. był senatorem. W izbie wyższej był wiceprzewodniczącym Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji oraz członkiem Komisji Spraw Zagranicznych i Unii Europejskiej.

Był laureatem wielu nagród i konkursów, m.in. nagrody im. Karola Miarki za wybitny wkład w kulturę, honorowego dyplomu Kapituł Fundacji „Piękniejsza Polska”, Człowiek Bez Barier 2004, Lodołamacz Specjalny. Najbardziej jednak cenił sobie Order Uśmiechu, który na wniosek dzieci został mu nadany w 2012 r.

Miał żonę i dwoje dzieci.

Źródło: fakt.pl