Nie żyje Krzysztof Bulski. Mistrz Polski w szachach miał zaledwie 33 lata

Tragiczna wiadomość dla środowiska szachowego. W czwartek odszedł Krzysztof Bulski. Miał 33 lata. Był utytułowanym szachistą, akademickim wicemistrzem świata, wielokrotnym drużynowym mistrzem Polski. O jego śmierci poinformował w mediach społecznościowych klub Hetman Katowice, w barwach którego startował. Nie podano jednak okoliczności i przyczyny odejścia sportowca.

„Był jednym z najwybitniejszych śląskich arcymistrzów, twórcą sukcesów naszego klubu. Zdobywał wiele kluczowych punktów na ekstraligowych szachownicach, jak i walnie przyczynił się do rozwoju klubu w sferze organizacyjnej. Wybitny trener katowickiej młodzieży, niesamowity człowiek, mąż i ojciec. Cześć Jego Pamięci!” – czytamy w oficjalnym komunikacie.

Krzysztof Bulski swoją szachową karierę rozpoczął od zwycięstwa lata temu w turnieju o puchar arcybiskupa rozgrywanym w auli „Niedzieli”.

– W szachy nauczył mnie grać tata, gdy miałem 5 lat. Zaprowadził mnie też do pierwszego klubu szachowego, do Wiesława Goliszka, który wciąż jest aktywnym działaczem, m.in. współorganizatorem właśnie archidiecezjalnego turnieju. Oczywiście, kiedy byłem młodszy, grałem też w piłkę nożną, koszykówkę i siatkówkę, ale te szachy jakoś zawsze mnie interesowały. Od najmłodszych lat udawało mi się uzyskiwać w tej grze dobre wyniki i myślę, że to też mnie „nakręcało”, zwiększała się motywacja do treningów, i to zostało mi aż do teraz – wyznał wówczas na łamach tygodnika Bulski tuż po zakończeniu turnieju w Częstochowie.

Krzysztof Bulski urodził się w Częstochowie, w szachy grał od siódmego roku życia. Od 2005 r. reprezentował barwy Hetmana Katowice. W jego barwach odnosił największe sukcesy. Sześć razy zdobywał tytuł drużynowego mistrza Polski, cztery razy był drużynowym mistrzem Polski w szachach błyskawicznych, zdobył też dwa srebrne medale Akademickich Mistrzostw Świata.

Od 2012 roku Krzysztof Bulski był arcymistrzem szachowym. Najwyższy ranking w karierze osiągnął 1 lipca. Osiem lat temu z wynikiem 2554 punktów zajmował wtedy 15. miejsce wśród polskich szachistów.

Źródło: fakt.pl